Αιμοκάθαρση και Διατροφή
Η σωστή διατροφή είναι απαραίτητη για τους ανθρώπους που κάνουν αιμοκάθαρση. Αποτελεί έναν πολύ σημαντικό παράγοντα για την καλή ποιότητα ζωής και την υγεία τους. Αν και υπάρχουν κάποιες βασικές αρχές διατροφής για όλους τους αιμοκαθαιρόμενους, η εκάστοτε δίαιτα θα πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με την ηλικία, τα συνυπάρχοντα νοσήματα και τη δραστηριότητα του κάθε ασθενούς.
Βασικοί κανόνες διατροφής
1. Εξισορροπημένη λήψη υγρών
Εξαρτάται από την υπολειπόμενη διούρηση. Κατά κανόνα η λήψη υγρών περιορίζεται και λαμβάνεται από το νερό της τροφής. Για την καταπολέμηση της δίψας συστήνεται η περιορισμένη κατανάλωση άλατος. Η υπερβολική λήψη υγρών μπορεί να οδηγήσει σε πνευμονικό οίδημα.
2. Περιορισμένη λήψη καλιούχων τροφών
Πλούσιες τροφές σε κάλιο είναι τα φρούτα και τα λαχανικά. Η κατανάλωση τους πρέπει να περιορίζεται. Επίσης, είναι απαραίτητη και η προπαρασκευή τους.
- Τεμαχίστε σε μικρά κομμάτια τα φρούτα και τα λαχανικά πριν τα καταναλώσετε.
- Καθαρίστε τη φλούδα από λαχανικά και φρούτα όπως: πατάτες, τομάτες, καρότα, μήλα, αχλάδια.
- Αφήστε τα λαχανικά μέσα σε αρκετό νερό τουλάχιστον για δύο ώρες πριν τα μαγειρέψετε. Στην συνέχεια ξεπλύνετε τα, βράστε τα για πέντε λεπτά σε μεγάλη ποσότητα νερού και στραγγίστε τα. Ανανεώστε το νερό και συνεχίστε κανονικά το μαγείρεμα.
Η υπερβολική λήψη καλιούχων τροφών μπορεί να προκαλέσει υπερκαλιαιμία και επικίνδυνες αρρυθμίες.
3. Περιορισμένη λήψη φωσφόρου
Πλούσιες τροφές σε φώσφορο είναι τα γαλακτοκομικά, τα όσπρια και τα δημητριακά. Ο φώσφορος, λόγω της μειωμένης αποβολής του από το νεφρό στη νεφρική ανεπάρκεια, όταν βρίσκεται σε περίσσεια στον οργανισμό των αιμοκαθαιρομένων, συσσωρεύεται και προκαλεί υπερπαραθυρεοειδισμό με σκελετικές και εξωσκελετικές αλλοιώσεις που βλάπτουν μακροπρόθεσμα τον ασθενή, επηρεάζοντας την ποιότητα ζωής του και αυξάνουν τη θνησιμότητα.
4. Θρέψη
Οι ενεργειακές ανάγκες των νεφροπαθών κατά βάση εξαρτώνται από την φυσική τους δραστηριότητα, αλλά η θερμιδική κάλυψη των αιμοκαθαιρόμενων ασθενών πρέπει να είναι επαρκής ώστε να αποφευχθεί ο καταβολισμός (διάσπαση μυϊκού ιστού).
Όπως ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, έτσι και η δίαιτα πρέπει να είναι εξατομικευμένη και προσαρμοσμένη ανάλογα και να λαμβάνονται υπόψιν και οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες των ασθενών.